تحقیق عوامل بزهکاری و پیشگیری از بزهکاری اطفال

فایل دانلودی حاضر تحقیق کامل در مورد علل فردی و اجتماعی بزهکاری و پیشگیری از بزهکاری اطفال می باشد. بخشهایی از تحقیق در ادامه آورده شده است.

عوامل و علل بزهکاری

فصل اول : علل فردی بزهکاری (عوامل جسمی و ذاتی)

مبحث اول : ارث و بزهکاری

امروزه مسأله بزهکاری اطفال و نوجوانان، از جمله مسائل بغرنج اجتماعی است که فکر اکثر دانشمندان را به خود مشغول داشته است. درباره علل افزایش بزهکاری در روزگار کنونی؛ عقاید مختلفی ابراز شده است. پاره ای از محققین ازدیاد جرم و جنایت را در جهان امروز از خصوصیات کنونی جوامع متمدن دانسته و معتقدند که به همان نسبت که بشر به سوی ترقی و تکامل صنعتی و مادی پیش می رود و از معنویت دور می شود، به همان نسبت نیز تبهکاری، قانون شکنی، بزهکاری و ارتکاب اعمال ضد اجتماعی توسعه و گسترش یافته و از سکون و آرامس معنوی در اینگونه اجتماعات کاسته می شود.

بعضی از صاحب نظران نیز افزایش تبهکاری در جوامع کنونی را ناشی از سستی اعتقادات مذهبی و فتور ایمانی به مبدأ دانسته چنین استدلال می کنند که بر اثر فروریختن اعتقادات و ضعف اخلاقی در جوامع شهرنشین وجدان که پلیس باطنی هر یک از افراد بشری است در اینگونه افراد دچار ضعف گشته و نمی تواند وظیفه اساسی خود را که پایداری از نیکی ها و پیش گیری از بدی هاست، به نحو کامل و شایسته ای به انجام رساند.

بالاخره جمعی دیگر از اندیشمندان به این نتیجه رسیده اند که آنچه طفل بزهکار را به سوی بزهکاری سوق می دهد معلول دو دسته از عوامل جرم زاست : عوامل بزه ای داخلی و عوامل بزه ای خارجی.

عوامل بزه ای داخلی ناشی از ساختمان جسمی و روانی اطفال می باشد از قبیل : عوامل مادرزادی، عوامل ناشی از وراثت، عوامل ناشی از زایمان، ضربه های مغزی، طرز کار ترشحات غدد داخلی، عوامل متعدد روانی از قبیل نوروز، پیسکوز، پریشان روانی و امثال آنها که در پیدایش بزهکاری اطفال و انحرافات آنان مؤثرند.

عوامل بزه ای خارجی که ناشی از عوامل خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی است.

گفتار اول

شکل گیری شخصیت بزهکار

شخصیت یک فرد یک ساختار ایستایی داده شده در آن لحظه است که شخص مورد آزمون، مرتکب جرم شده است، به عکس ساختار پویا است که تدریجا در طی دوران شکل گیری شخصیت بوجود آمده و تا حدود 25 سالگی، و از آن پس تحت نفوذ عوامل گوناگون تحول آن تداوم می یابد.

*دکترین فلسفی مادرزادی بودن یا ناپایداری زمینه اگرچه این نکته حقیقت دارد که امروزه دیگر جرم شناسان پدیده مادرزادی بودن بزهکاری باور ندارند، مع ذلک بعضی چنین اندیشیده اند که بر اثر عوامل گوناگون، زمینه خیلی سست تر و ناپایدار می شود و بدین سان آستانه بزهکاری را به نحوی مستقیم پاین می آورند و شخص را در برابر تأثیرات جرم زای محیط در شکل گیری و تحول شخصیت او حساس تر می سازند و از آنجا اهمیت مفهوم زمینه در جرم شناسی آشکار می شود.

...

پیشگیری از بزهکاری اطفال

اهمیت پیشگیری از بزهکاری اطفال، بویژه بر صاحب نظران حقوق اطفال پوشیده نیست. هنگامی که فرد در سنین بزرگسالی برای اولین بار به صورت اتفاقی مرتکب جرمی می شود، به لحاظ کامل شدن شخصیت وی بیم تکرار و عادت به آن کم تر است. امّا اگر همین جرم اتفاقی را یک کودک که شخصیت وی تازه در حال شکل گیری و تکامل است انجام دهد (گرچه بدون سوء نیت و سبق تصمیم باشد) مشکلات فراوان و نتایج وخیمی را به همراه خواهد داشت.

تحقیقات در زمینه ی پیش آگهی اجتماعی بزهکاری به عمل آمده تا معلوم گردد افرادی که به عنوان بزهکار محکوم شده اند چه سرنوشتی در آینده خواهد داشت؟ تحقیقاتی که توسط گلوئک گراسبرگ و فری صورت گرفته اند ما را کم و بیش به این واقعیت آشنا می کنند که از بین کسانی که در حد نوجوانی مرتکب جنایتکاری می شوند 10 تا 20 درصد آنها در بزرگسالی به کار بزهکاری خود ادامه می دهند، یعنی 80 تا 90 درصد آنها در شرایط معمولی تحول بحران نوجوانی دست از بزهکاری برمی دارند. پس در اینجا مسئله واقعاً قابل تعمق و تفکر است باید دانست چه باید کرد و چه تدابیری به کار بست؟

تعریف پیشگیری از بزهکاری و گونه های آن

الف- تعریف پیشگیری از بزهکاری

واژه ی پیشگیری را از نظر لغوی جلوگیری کردن، مانع شدن، جلو بستن و نیز اقداات احتیاطی برای جلوگیری از رخدادهای بدو ناخواسته معنا کرده اند.

در جرم شناسی پیشگیری عبارتست از: به جلوی تبهکاری رفتن یا استفاده از تکنیکهای گوناگون مداخله به منظور ممانعت از وقوع بزهکاری است. اگر پیشگیری از بزهکاری متضمن آگهی دادن از چیزی است. منحصرا به عنوان یکی از تکنیکهای ممکنه مداخله است. مثلا مخاطب قرار دادن جمعیت یا بعضی از اشخاصی که به علت عدم رعایت بعضی از اقدامات حمایتی در معرض خطر هستند، از مصادیق آگهی دادن است.

از نقطه نظر علمی، پیشگیری اگر در مفهوم موسع کلمه به کار برده شود طیف وسیعی از اقدامات کیفری و غیرکیفری را در جهت خنثی کردن عوامل ارتکاب جرم و کاهش بزهکاری دربرمی گیرد اما اگر در مفهوم مضیق کلمه به کار برده شود فقط تدابیر غیر کیفری را دربرمی گیرد.

با توجه به نگرشهای گوناگونی که در میان جرم شناسان وجود دارد، پیشگیری از بزهکاری را از نظر علمی می توان به دو صورت عام و خاص تعریف کرد.

پیشگیری جرم شناسی از بزهکاری

در معنای عام، پیشگیری از جرم هر اقدامی است که جلوی ارتکاب جرم را بگیرد که این اقدام (یا اقدامات) می تواند جنبه کیفری یا غیر کیفری داشته باشد. به دیگر سخن، هر آنچه علیه جرم باشد و سبب کاهش نرخ بزهکاری گردد. در گستره معنای عام پیشگیری از جرم قرار دارد.

در این نگرش سیاست جنایی همه تدابیر کیفری و غیرکیفری را که حکومت - با مددجویی از سه قوه ی قانونگذاری، اجرایی و قضایی با هدف محدود کردن و مهار بزهکاری و نیز پیشگیری اتخاد می کند، دربرمی گیرد، ناگفته پیداست که در این زمینه، مردم نقش بسیار پراهمیتی را بر عهده دارند. بدین ترتیب در سیاست جنایی، پیشگیری را می توان به کارگیری راهکارهای گوناگون برای جلوگیری از بزهکاری تعریف کرد. این معنا از پیشگیری، پیشگیری واکنشی و پیشگیری کنشی را دربر می گیرد و بر اساس این رویکرد، ساز و کارهای کیفری مانند ابتکارات اصلاحی- درمانی و ساز و کارهای غیرکیفری مانند اقدامات موقعیت مدار می توانند در گستره پیشگیری از جرم جای گیرند.

...

پیشگیری بزهکاری در قوانین حقوقی کشورها

ریشه یابی بزهکاری اطفال و نوجوانان

کودکان و نوجوانان سرمایه های معنوی جامعه می باشند و سلامت روح و جسم آنها تضمین کننده سلامت جامعه در آینده است. بنابراین مسائل آنان از جمله مسائل است که باید به آن ها توجه کافی مبذول داشت. بررسی ریشه ای مسائل اطفال و از آن جمله جمله مسائل است که باید به آن ها توجه کافی مبذول داشت بررسی ریشه ای مسائل اطفال و از آن جمله بزهکاری اطفال، برای رسیدن به یک جامعه ی ایده آل شرطی ضروری است.

طبعاً اگر طفلی به هر دلیلی از ابعاد جسمانی و روانی به کمبود و نقصان و یا انحرافی مبتلا گردد قهراً بازپروری آن ها مستلزم صرف هزینه های هنگفت و مضاعفی خواهد بود.

تاریخچه ی واکنش اجتماعی در مقابل اطفال و نوجوانان بزهکار

اصطلاح بزهکاری نوجوانان نخستین بار در انگلستان و در قرن نوزدهم (سال 1815 میلادی) مطرح شد. در آن دوران جرائم نوجوانان افزایش یافته بود از آن پس واژه بزهکاری اطفال در تمام کشورها متداول گردید. در آمریکا لایحه ی مربوط به تاسیس دادگاه اطفال در سال 1891 در شیکاگو به مجلس قانونگذاری ایلینویز تقدیم شد. و در سال 1899 به تصویب رسید. همزمان با این قانون دادگاه های اطفال تشکیل گردید و این اولین دادگاهی بود که رسماً شروع به کار کرد. امروزه در تمام ایالات آمریکا دادگاه اطفال وجود دارد

همچنین در سال 1909 در شیکاگو سازمان بسیار مهم و ارزنده ای به نام موسسه ی پیسکو پاتیک جوانان تاسیس گردید که اساس کار آن تحقیق و بررسی در رفتار و سلوک جوانان و همکاری نزدیک با دادگاه اطفال شهر شیکاگو بود.

از نظر تاریخی به نظر می رسد که اقدامات مقابله ای با بزهکاری اطفال و نوجوانان و در عین حال ریشه یابی آن خیلی دیر انجام شده و این موضوع از جمله مسائلی است که نهایتا به یک یا دو قرن پیش باز می گردد...

فاقد منابع پایانی